Ik voel me op het moment van typen intens gelukkig. Zonder een aanwijsbare reden.
Geluk is niet maakbaar. Het innerlijke geluksgevoel ervaar je of niet. Het staat los van je omstandigheden. Je kunt er niks actiefs voor doen of voor laten. En toch kun je jezelf in de positie brengen om geluk te ervaren.
Het begint met een verlangen naar waar geluk. Vervolgens ontwikkel je het bewustzijn dat het er altijd is en niks te maken heeft met het weer, dat nieuwe huis, die nieuwe liefde, het wel of niet hebben van pijn/vrijheid/gezondheid/geld etc. En tot slot slot leer je je mind te temmen en uit de dualiteit van goed en fout te blijven. Daarmee overstijg je gedachtes en gevoelens en ‘klik je in’ op het universele veld van liefde, vrede en geluk.
We zijn vaak zo druk met van alles en nog wat dat je ‘daar’ niet bijkomt en verstrikt raakt in je eigen verhaal over de werkelijkheid en iets nodig denkt te hebben om gelukkig te zijn.
Neemt niet weg dat er heel veel moois kan gebeuren op elk vlak in je leven dat reden geeft om je rijk en dankbaar te voelen. En er kan genoeg pech, drama en gedoe op je pad komen dat reden geeft om je ellendig, eenzaam, zwak, depressief e.d. te voelen. Dat zijn allemaal gevoelens die het leven afwisselend een gouden of zwart randje geven maar is niet het ware geluk waar ik het in bovenstaande over heb.
